In april 2015 gaf de Chinese Zhineng Qigong leraar Wei Qi Feng, op uitnodiging van Jade Plaats een 3-daagse workshop ‘Open Inner Space’. We waren hiervoor te gast in het Klooster in Huissen en beleefden drie bijzondere dagen.

Wie is Teacher Wei en hoe heb je hem ontmoet?

‘Teacher Wei ontmoette ik in 2012, tijdens een intensieve training van vier dagen en drie nachten in een Harry Potter-achtig klooster. Hij leerde ons destijds nieuwe oefeningen, wat super interessant en leerzaam was. De training bracht mij vooral een intense verdieping van m’n oefening: zachter, nóg meer naar binnen. Het was eigenlijk nog het meest zijn Zíjn waarvan ik leerde.

Sindsdien train ik elk jaar een paar dagen met hem.Zijn aanwijzingen lijken klein, maar zijn zowel zacht als helder als recht in de roos. Hij inspireert me steeds opnieuw, zowel in het verdiepen van m’n eigen training, als in het lesgeven en het tillen van m’n lessen en workshops naar een ander niveau.

Ook met je eigen training moet je jezelf steeds uitdagen. Anders blijf je in je comfort-zone. Als beoefenaar, maar ook als instructeur moet je alert blijven. Het is goed dat Wei me daarin de spiegel voorhoudt. Er hoeft niks, het is puur het inzicht in mezelf dat ik krijg. Waardoor ik weer andere keuzes kan maken.

We zijn gewend dat het lichaam meester is over je geest. Zo voel je je bijvoorbeeld al snel ben moe of ‘je hebt geen zin’. Je geeft daaraan toe of je knokt je erdoor heen: dan gebruik je je geest als slavendrijver. Dat is – beide – een vorm van ‘geleefd worden’. De kunst is je intentie meester over je lichaam (en ál die negatieve gedachten die maken dat je wilt stoppen) te laten zijn. Mind over matter. Dán keuzes maken. Ga je door of stop je? Wakker en alert blijven, jezelf niet laten wegdromen in een patroon. Daarvoor heb je wel wilskracht nodig, maar altijd vanuit zachtheid en ruimte. En met liefde en respect voor je lichaam en je eigen proces.

Zijn natuurlijkheid is soms bijna schokkend

Wei is een, op het eerste gezicht onopvallende bescheiden man. Tegelijkertijd is hij alles behalve gewoon. Zijn natuurlijkheid is soms bijna schokkend. Een open hart hebben en verbinden is duidelijk iets anders dan conventies en beleefdheden in stand houden. Het zijn natuurlijk mijn eigen conventies die me de schok geven. Mooi en zo leerzaam om te zien dat iemand zo puur bij zichzelf kan blijven!

Alles wat Wei doet is Qigong, hij lééft het! Zo reisde hij meer dan 40 uur van China naar hier met een koffer zo licht dat ik hem met drie vingers moeiteloos kon tillen: travel light, een mens heeft niet veel nodig. Hij had ongelooflijk lang stil gezeten en gereisd en eenmaal uit de trein benutte hij de 300 meter naar de auto door er zeer energiek een flinke vaart in te zetten: Qi moet bewegen! Twee lessen in 10 minuten.’

Wat leer je dan?

‘Hij leert me over de kern van Zhineng Qigong: de theorie. Die toe te passen in het dagelijks leven, die compleet te zíjn.

Bij Qigong denk je al gauw aan bewegen, zoals de mensen in de parken in China dat ‘s morgens vroeg doen. Dat is wat je zíet van Qigong. Je ziet niet zo gauw wat ‘erachter’ is: een manier van leven. Een diepe verbinding met jezelf en je energie.

‘Als je controle hebt over je energie en van binnen rustig en stabiel bent, dan is er niets in de wereld buiten je dat deze rust en stabiliteit kan verstoren’ zegt teacher Wei tijdens de 3-daagse. De omstandigheden ter plekke helpen ons direct deze les in praktijk te brengen: we zitten in diepe meditatie en buiten wordt begonnen met het omzagen van de zieke bomen langs de rondweg om het klooster. Ik merk dat ik inderdaad een keuze heb: ik kan me eraan gaan ergeren of ik kan in m’n ‘Inner Space’ blijven. In die ‘Inner Space’, die ruimte van binnen, is het lawaai van het zagen geen punt, het ís.

Het helpt al als je je bewust wordt van je oordeel ergens over: blijkbaar bestempelde ik de zagende geluiden van buiten als ‘vervelend’ en ‘negatief’. En ik verzette me tegen de realiteit van het geluid, terwijl in feite een geluid natuurlijk niet ‘slecht’ is. Dat is de betekenis die ík eraan gaf.
‘No good, no bad’, zegt Wei. Door het loslaten van je oordeel, de door jou toegekende betekenis, laat je alle spanning los die dat oordeel je oplevert. Dat geeft ruimte en vrijheid.’

Maar als jarenlange beoefenaar en instructeur wéét je toch allang wat de kern van Zhineng Qigong is?

‘Haha, ja, dat klopt. Net zoals het klopt dat ik het nog niet helemaal weet of bén. Anders waren er geen conventies, geen overtuigen over hoe iets hoort, die geschud konden worden. Het hart heeft die structuren niet nodig.

Er blijkt steeds weer een ontwikkeling te zijn, het gaat steeds dieper. Dat vind ik het mooie van Qigong; het is geen ‘kunstje’, het gaat verder dan het beheersen van de oefeningen. Het is een proces van jezelf steeds dieper kennen en alle ‘rubbish’, alles wat je niet echt bent, gaan zien en loslaten. Dat is niet altijd makkelijk en ik kan je vertellen: ik ben nog lang niet ‘ego-loos’. Zonder angst of fixaties. Ik zit echt nog wel vol constructies. Maar het is niet wie ik ben. Gelukkig weet ik dat ook. Meestal dan.

Wei is voor mij een levend voorbeeld met zijn open hart en zijn vermogen om alles te omarmen. Zijn kennis en ervaring, maar vooral hoe hij het lééft. Het is fantastisch om getuige te zijn van zijn vermogen om zijn energie beheersen door meer binnen dan buiten te zijn. Wat hij naar buiten brengt, of je nu met hem traint of met hem eet, het komt altijd van binnenuit. Het is dan ook keer op keer ‘in de roos’, zonder ‘rubbish’.

Zhineng is ‘openen’. En dan kom je natuurlijk alles tegen dat ‘dicht’ zit

Natuurlijk heb ik geleerd over de kern van Zhineng Qigong, zowel tijdens m’n opleiding als daarna. Ik zorg dat ik me regelmatig bijschool, doe m’n oefeningen en bestudeer de – ronduit fascinerende – theorie.

Maar het leren van Zhineng Qigong is niet als een boek dat je op een dag ‘uit’ hebt, en dus de kennis ‘in da pocket’. Of een X-aantal ‘vlieg-uren’. Het dagelijks leven is de grootste ‘practice’. En die leerweg houdt dus nooit op. Alles wat ik tegenkom in mezelf is er om gezien en omarmd te worden. En losgelaten. Dat is niet iets dat je uit een boekje leert. Het vraagt alertheid, moed, eerlijkheid, compassie en ja, dat is best veel. Ook ik laat me regelmatig wegtrekken, of ik vlucht zelf weg, uit dit proces. Zhineng Qigong is mindfulness beoefenen. Waarbij er soms sprake is van Mindfoolishness. Ronduit.

Het omgaan met je weerstand, je kramp, dat is ook Zhineng. Zhineng is, zoals Teacher Wei ons tijdens de workshop steeds opnieuw en in steeds andere bewoordingen en oefeningen liet ervaren: openen. En dan kom je natuurlijk alles tegen dat ‘dicht’ zit. En dat is niet wie je bent, niet je ‘True Self’. Tegelijkertijd is die ‘Open Space’ er altijd, altijd beschikbaar. Nee, het is niet alleen een ‘techniekje’: ‘als je omarmt wat je tegenkomt, wát dan ook, dan ontstaat er ruimte’. Als je dat heel hard gaat proberen, zit je net zo goed in de strijd. Het is een erváring, het is een andere manier van Zijn. En beweging van je kleine zelf, naar je grote. Dat wil niet zeggen dat je kleine zelf dan weg is. Dat hoeft ook niet. Je kunt ‘m nu een aai over de bol geven.

Dat schakelen van dicht naar open, van klein zelf naar groot zelf: ik leer het steeds beter, maar ben nog niet héél langdurig in die Open Space. ‘Niets menselijks is mij vreemd’ hoor je mij in m’n workshops en lessen dan ook regelmatig zeggen. Ik kan wel goed schákelen naar die innerlijke ruimte, die wijdere blik. Misschien dat ik daardoor de weg kan aanwijzen. Zo hoop ik een soort van ‘brug’ te zijn, net zoals Teacher Wei voor mij een ‘brug’ is. Maar als ik al de Zwanenbrug in Sonsbeekpark mag zijn, hij is de Golden Gate Bridge bij San Francisco!

Hoe Wei Qi Feng is en hoe hij mij inspireert in m’n lessen, er is natuurlijk geen meer directe manier dan m’n cursisten en Qi-Zine lezers de gelegenheid te geven zélf met hem te trainen. Want het gaat buiten alle woorden om, zo’n ervaring: het is helemaal je zelf zijn én meer dan jezelf. En de stukken waarin je dat níet bent tegenkomen. Afpellen dus. Tot je kern komen. Qigong is Zijn en verbinden, ‘mind to mind, heart to heart’. Dat is wat er gebeurde tijdens de 3-daagse. Ik ben nog steeds gevuld met een enorme dankbaarheid. En inspiratie.’